Halloween in Nederland (Nederlandse tekst)

Het is bijna zo ver...

Het is bijna die tijd...tijd voor Halloween.

Trick or treating gaan.  Op bezoek naar de buren of familie (of Trunk or Treat)...
Lieve costuums voor kinderen...
Pompoenen met gezichtjes of andere figuuren erop...
Snoepjes, snoepjes, en nog meer snoepjes...

Oh, sorry hoor. Ik werd een beetje afgeleid.  Ik dacht dat het over Halloween in Amerika ging.

Ik zal opnieuw beginnen.  Tijd voor Halloween in Nederland...

Zombies, skeletten, spoken, en heksen
Pompoenen met gezichtjes
Spooktochten / Halloweenoptochten
Bloed en ingewanden

Ja, we hebben die allemaal ook in Amerika.  Maar, weet je? Alleen maar de gruwelijkste dingen zijn naar Nederland geëxporteerd.

De Christelijke reactie

Nu begin ik veel artikelen op Facebook te zijn over hoe verschrikkelijk Halloween is.  Hoe doodbang kinderen kunnen worden.  Hoe christenen moeten er niks mee te maken.  Hoe het alleen maar over bloed en ingewanden gaat.

Ik geef het toe dat wij die argumenten van amerikaanse christenen ook hebben.  En ja, er is wel een correlatie tussen Halloween en hedendaagse feestjes, maar ook een correlatie tot allerheiligen  op 1 november  (ga het even opzoeken, ik wacht hier op jou).

Maar Halloween is een van die culturele feestdagen dat verder en verder weggaat van die ideeen.  (Denk aan kerst, bijvoorbeeld.  Waarom horen rendieren, sneeuwpoppen, en de kerstman bij de geboorte van Jezus?)

Ik mis de niet-enge aspecten van Halloween.

Toen ik een kind was, ging ik bijna elke jaar "trick or treating" (snoepjes bij de buren vragen).  Omdat wij in het midden van nowhere woonden, gingen wij in de auto naar familie en vrienden.  Vaak gingen wij naar de neven en nichten van mijn moeder, en vaak gingen wij als laatste naar mijn opa en oma toe.  Soms gingen wij naar een nabijgelegende buurt om het gevoel te krijgen van lopen van huis naar huis.

Ik was een keertje Sneeuwwitje, een pompoen, een bruid (gewoon, zonder bloed), en een "lopende woordenboek" (met referentiemateriaal en definities op mijn t-shirt).  Veel van de huizen of tuinen waren met neppe spinwebben en skeletten versierd.  En ja, veel van de oudere tieners draagde enge maskers en costumes.

Cheburashka (Soviet cartoon character)

Toen ik les bij een christelijke internationale school (oost-Europa) gaf, hadden wij "Fall Festival" (herfst feestje).  Op de laatste zaterdag van oktober was iedereen (ouders ook!) zich aangekleed en kwamen ze naar de school.  We hadden een costume parade, spelletjes, en lekker eten (en ook wat echte bladeren op de grond in de aula).  Hier zag ik veel van de leukste costumes.  Laura Ingalls Wilder (van Klein Huis op de Prairie).  Barbie nog steeds in haar doos.  Billa Man (zijn kleertjes waren altijd van de boodschappentassen).  Koreaanse studenten in hun traditionele Hanbok jurken.  Avatar.  Skiers vanuit de jaren 80.

Tijdens Fall Festival hielden wij de costumes en leuken dingen, maar dan zonder het duisternis en negativiteit.

In de laatste jaren heb ik veel artikelen gezien dat zeggen dat het zou goed zijn voor christen deel te nemen aan Halloween. (Wacht even! Niet de computer dicht doen!)  Het is een laagdrempelige manier om je buren te leren kennen en de liefde van Jezus uit de delen in plaats van even bunkeren.  

Kijken naar de toekomst...

Ik wil graag een compromis hiervan hier in Nederland.

Ik wens graag dat mijn kinderen "trick or treating" kunnen gaan, om de ervaring te hebben, maar dan zonder gruwelijke costumes.  We zijn pas een paar maanden verhuisd, dus ik ben benieuwd als mensen hier in de buurt iets doen.  Ik zou dan een paar jaren wachten (de kinderen zijn een peuter en een baby), zodat ik beter de enge delen kan uitleggen.

Ik wil ook graag een gezellige costume-feestje geven, een soort Fall Festival voor vrienden van de school en de kerk.  

En net zoals in Amerika zou ik een deel van hun snoepjes verstoppen.  Zou ik alles opeten?  Dat is nader te bepalen. :)